Bella Donders is een 22-jarig afgestudeerde Tilburger en kocht toen ze 21 jaar was haar eerste huis. “Ik heb vrienden die al 50 huizen hebben bezichtigd en die 20 keer hebben geboden op verschillende huizen.” Die vrienden kwamen steeds met lege handen thuis. Met alle horrorverhalen van vrienden in haar achterhoofd ging ze toch maar experimenteren; niet wetende dat haar eerste bod een schot in de roos zou zijn.
“Ik wist helemaal niets van het kopen van een huis”, vertelt Bella Donders. “Mijn vriend, Bissie, en ik waren niet voorbereid op het feit dat onze eerste poging gelijk raak zou zijn. We gingen kijken voor de lol”, vertelt Bella. Daarom hadden de twee nog niet de kans gegrepen om naar de bank te gaan, wat uiteindelijk voor een hoop stress en papierwerk zorgde. “We keken gewoon naar startershuizen en ik zocht wat rond op Funda, verder niets speciaals. Om een beetje te experimenteren deden we een bod, maar we hadden verder nog niets voorbereid.” De volgende dag kreeg Bella een telefoontje van de makelaar, waar hij eerst vroeg hoe het met ze ging. “Na een kort plat gesprekje feliciteerde hij ons ineens, omdat we ons eerste huis gingen kopen. Ik dacht echt ‘shit…’ Ze had een sociale huurwoning te pakken in Tilburg oud-zuid. Niet ver van haar ouderlijk huis af, maar tien minuutjes fietsen.
Woningnood
Volgens het Centraal Bureau voor de statistiek woonden in 2020 ruim 900.000 20 tot 35-jarigen thuis, zeker 200.000 meer dan in 2010. En dit aantal neemt toe, want de krapte op de woningmarkt waait voorlopig niet over, zeggen de experts. Jongeren blijven in studentenwoningen wonen na hun studie, gaan naar het buitenland om daar een plekje te claimen of vinden met geluk een kleine studio. Maar 27% van de jongeren tussen 20-35 jaar woont nog steeds bij hun ouders thuis. Toch lukte het Bella Donders om op 21-jarige leeftijd een huis te kopen, misschien zelfs met een beetje hulp van de woningnood. Zij en haar vriend hadden namelijk niet het hoogste bod. “Dit was onze eerste bezichtiging en ons eerste bod. We hebben 500 euro boven de vraagprijs van het huis geboden, wat niet veel is, maar we kregen het huis alsnog.” Bella denkt zelf dat het erg ligt aan de mensen die hun huis verkochten. “Vijfhonderd euro boven de vraagprijs bieden is namelijk echt helemaal niks. Met de gekke huizenmarkt op dit moment waren er sowieso mensen die hoger hadden geboden. Maar onze verkopers wilde per se dat er starters in hun huis zouden komen.” De woningnood heeft dus misschien wel in Bella’s voordeel gewerkt. Ook denkt ze dat het vertellen van haar verhaal aan de verkopers erg geholpen heeft. “Ik ben zelf in Australië geboren en Bizzy komt uit Ghana. Dat wisten de verkopers.”
Beginnersfouten en boze banken
Toen Bella en Bizzy aankwamen bij de bank kregen ze de volle laag over zich heen. “Jullie zijn zo dom, waarom hebben jullie dit gedaan”, kregen ze van de bank te horen. Heel gek was dat ook niet, want Bella en Bizzy hadden namelijk een bod gedaan voordat ze hun lening met de bank hadden besproken. Dit bleek een beginnersfoutje te zijn. “Het tekenen van het contract voor het huis probeerden we zo lang mogelijk uit te stellen.” Als je het contract van een huis tekent, terwijl later blijkt dat je de hypotheek niet kan afbetalen, krijg je een boete. “Dat is 10% van het bedrag van het huis dat je zou kopen. De bank was dus wel boos toen we het huis hadden gekregen terwijl we niet eens een lening hadden geregeld. De bank moest namelijk hartstikke snel alles voor ons regelen. Anders zouden we die boete moeten betalen, en dat wilden ze natuurlijk ook niet” Bella en Bizzy hadden niet veel tijd. In een paar weken moesten ze het contract van het huis tekenen, terwijl de bank racete tegen de klok. “Daarom wil ik alle jongeren aanraden om eerst langs de bank te gaan. Dan weet je van tevoren hoeveel je kan lenen en dan weet je ook welk bod je kan doen. Wij hebben het andersom gedaan, maar wij wisten toen ook nog niets. Ik bedoel, ik was 21. Fouten maken hoort erbij. Bovendien is de bank altijd bereid je te helpen.”
Het papierwerk was echter nog niet afgerond. “Ik had wel een fulltimebaan maar nog geen vast contract. Om een huis te kopen heb je blijkbaar een vast contract nodig of een intentieverklaring.” De intentieverklaring was dus het volgende waar Bella in die paar weken tijd voor moest strijden. “Een intentieverklaring regelen kost tijd en stress, je moet namelijk je eigen administratie in gaan duiken. Maar de bank en de makelaar heeft me geholpen. Ook mijn ouders kon ik om hulp vragen als ik het niet begreep. Uiteindelijk hebben we alle papieren kunnen fixen.”
Eng
“Ik snap dat veel jongeren denken dat het een grote, enge en spannende uitdaging is. Het lijkt erg lastig, maar als je eenmaal midden in het proces zit dan blijkt het niet zo lastig te zijn. Ons kostte het uiteindelijk veel energie en stress, omdat we niet eerst naar de bank waren geweest om alles te regelen. Het is echter wel leuk om tijd te stoppen in je droom. In andere landen wordt het starters onmogelijk gemaakt om een eigen huis te kopen, in Australië moet je namelijk 10% van de vraagprijs van een huis al in je portemonnee hebben. Dat kan soms oplopen tot de 20 duizend. Dat hoeft hier in Nederland niet. Natuurlijk is het door de woningcrisis lastig, maar je kan het altijd proberen. Mij is het ook gelukt.” Bella werkt bij TESLA, maar volgens haar is dat niet de reden dat ze een huis had gekocht. “Als jong meisje droomde ik er al van om een huis te kopen. Ik was sowieso fulltime gaan werken en met een startersloon kan je ook een lening afsluiten bij de bank. Ik leen nu minder omdat ik wat meer verdien, maar andere met een startersloon kunnen dit ook realiseren.” Ook betaal je nog eens veel minder geld aan hypotheek dan aan huur.” Bella en Bizzy betalen nu elke maand 700 euro samen, dus 350 euro per persoon. De gemiddelde huurprijs per vierkante meter is op dit moment twaalf euro in Tilburg. Bella en Bizzy betalen dus in verhouding veel minder dan andere uitwonenden.
Om hulp vragen
Er was iets was Bella alsnog zekerheid gaf, in dit nieuwe, onzekere proces. “Mijn ouders zijn erg vaak verhuisd, dus ik wist dat het proces niet zo moeilijk kon zijn als dat de huizenmarkt het laat lijken. Mijn ouders wisten veel over hypotheken en over al dat papierwerk. Ook heeft onze makelaar ons goed geholpen, we konden naar hem toe komen als we bepaalde dingen niet begrepen en hij heeft ons door heel het proces geholpen.” Bella vertelt dat de verplichte afspraken, die bij het kopen van een huis komen kijken, erg lastig waren. “Dan moesten we weer naar de notaris, dan weer naar de bank. Die mensen gebruiken moeilijke woorden en ze praten maar door. Dan zaten we daar in onze stoelen hun aan te kijken van: ‘what the f*ck’. Ik bleef mezelf herinneren dat niemand die woorden begrijpt. Zowel mijn ouders als andere mensen begrepen dit niet. Niemand begrijpt eigenlijk wat die notarissen zeggen, maar uiteindelijk komt het goed.”
Een gek avontuur
“Er zijn bijna geen betaalbare huur- of koopwoningen meer te krijgen.”, zegt het AD.nl. Bella zegt dat ze dat wel ziet, maar dat ze alsnog hoopt dat starters het avontuur niet opgeven. “Ga het gesprek aan met de bank, kijk hoeveel je kan lenen. Blijf naar huizen kijken, kijk naar starterswoningen en sociale huurwoningen, ga het gesprek aan met de verkopers.” Volgens Bella werpt dat uiteindelijk zijn vruchten af. “If it’s meant to be, it’s meant to be. If it’s not meant to be, it’s not meant to be.”
